گروه اخترفيزيك و نجوم
هرگاه نور یک ستاره‌ی پس زمینه از میدان گرانشی یک جسم سنگین زمینه (هم‌راستا با آن) عبور کند، پرتوی نور به سمت مرکز گرانشی خم می‌شود و در این صورت از ستاره‌ی پس‌زمینه دو یا چند تصویر ایجاد می‌شود. به علّت کمی فاصله‌ی بین تصاویر آنها جدا ازهم دیده نمیشوند، بلکه ما نور مجموع تصاویر را دریافت می‌کنیم که به نسبت ستاره‌ی چشمه تقویت شده است. به تقویت نور یک ستاره در اثر گرانش "ریزهمگرایی گرانشی" می‌گویند. در گروهِ اخترفیزیک و نجوم دانشکده‌ی فیزیکِ دانشگاه صنعتی اصفهان، ما به مطالعه‌ی برخی از جنبه های رصدیِ رویدادهای ریزهمگرایی گرانشی می‌پردازیم.
ریزهمگرایی گرانشی تنها یک رویداد اخترفیزیکی نیست، بلکه یک روش است برای:
1. مشاهده و مشخصه‌یابی اختلال برروی سطح ستاره‌های دوردست، واقع در هسته‌ی کهکشان. این اختلال‌ها می‌توانند میدان مغناطیسی، لکّه‌های ستاره‌ای، بیضی‌گون بودن سطح ستاره‌ها، ... باشند. ریزهمگرایی گرانشی تنها روش اختر فیزیکی برای بررسی این اختلال‌های کوچک در فواصل بسیار دوردست است.
برخی مقالات مربوط:
-
Sajadian, S., “Detecting stellar spots through polarimetric observations of microlensing events in caustic-crossing”, MNRAS, 2015, 452, 2587 (http://adsabs.harvard.edu/abs/2015MNRAS.452.2587S)
-
Sajadian, S., “Stellar Rotation Effects in Polarimetric Microlensing”, ApJ, 2016, 825, 152 (http://adsabs.harvard.edu/abs/2016ApJ...825..152S)
2. مطالعه جو اطراف آنها، مشاهده و مشخصه یابی دیسک‌های پیش سیاره ای، سیّارات فراخورشیدی. این مطالعه از طریق رصدهای نورسنجی، اخترسنجی و قطبش سنجی از این رویدادها امکان پذیر است.
برخی مقالات مربوط:
-
Sajadian, S., Rahvar, S., “Polarimetric microlensing of circumstellar discs”, MNRAS, 2015, 454, 4429 (http://adsabs.harvard.edu/abs/2015MNRAS.454.4429S).
-
Sajadian, S., Hundertmark, M., “Polarimetry microlensing of close-in planetary system”, ApJ, 2017, 838, 157 (http://adsabs.harvard.edu/abs/2017ApJ...838..157S).
-
Sajadian, S., Rahvar, S., “illuminating hot Jupiters in caustic crossing”, MNRAS, 2010, 407, 373 (http://adsabs.harvard.edu/abs/2010MNRAS.407..373S).
3. ارزیابی مدل‌های تئوری برای اجرام درون کهکشان ما. به کمک رصدهای مساحی کننده‌ی هسته و یا دیسک کهکشان، می توان مدل تئوری برای جرم، سرعت، توزیع فضایی، ... را تست کرد. مقایسه نتایج رصدی و نتایج شبیه‌سازی ها بر اساس راه‌برد‌های رصدی به ما این امکان را می‌دهدکه مدل‌های مختلف کهکشان را مورد آزمون قرار دهیم. محاسبات عددی در این مورد بیشتر شبیه‌سازی های مونت-کارلو هستند.
برخی مقالات مربوط:
- Moniez, M., Sajadian, S., et al., “Understanding the EROS2 observations towards the spiral arms within a classical Galactic model framework”, A & A, 2017, 604, 124( http://adsabs.harvard.edu/abs/2017A%26A...604A.124M)
- Sajadian, S., “Binary microlensin events with Gaia”, AJ, 2015, 149, 147( http://adsabs.harvard.edu/abs/2015AJ....149..147S)
در این گروه، ما همچنین کار داده‌کاهی از رویدادهای ریزهمگرایی گرانشی رصد شده به کمک تلسکوپ 1.5 متری دانمارکی را انجام می‌دهیم. تلسکوپ دانمارک در رصدخانه لاسیلای شیلی واقع شده است. این رصدها توسط اعضای گروه MiNDSTEp انجام و نتایج آن تحلیل می‌شود.
برخی مقالات مربوط:
- Udalski, A., Ryu, Y., -H., Sajadian, S., “OGLE-2017-BLG-1434Lb: Eighth q < 1 * 10^-4 Mass-Ratio Microlens Planet Confirms Turnover in Planet Mass-Ratio Function”, Submitted( https://arxiv.org/abs/1802.10196)
اساتید گروه اخترفیزیک و نجوم: